Stichting Verzetsgroep de Liniecrossers
Correspondentieadres:
Brouwerijstraat 20
4845 CN Wagenberg
Crossings volgens Dr. Lou de Jong
De bron van onderstaande passages komen uit Het Koninkrijk der Nederlanden opgetekend door Lou de Jong.
Waarom deze passages. Deze passages geven informatie over de crossings via de Biesbosch. Wanneer men de ervaring van Willem Baars heeft gelezen, komt men
tot bijzonder overeenkomsten en dat versterkt Stichting Verzetsgroep de Liniecrossers in haar waarheidsvinding.
AHet College van Vertrouwensmannen bestond uit: voorzitter Bosch van
Rosenthal, Cleveringa, Cranner, Oranje, Stokman, van Sonsbeeck, Drees, Neher
en van der Gaag.
Afgezant van der Gaag bezocht Koningin Wilhelmina in Londen in januari
1945. Wilhelmina vertrouwde van der Gaag niet, zij vond hem een
communist. ( dat was hij zeker niet)
Op 15 januari zou van der Gaag naar het bevrijde Zuiden vertrekken.(blz.
987) Via de Biesbosch route kwam van der Gaag kort voor 20 januari in het
bevrijde Zuiden aan. Via Brussel vloog hij naar Londen. Na een gesprek met
de Koningin verbleef hij nog een dag of tien in Londen.
In de nacht van 17 op zondag 18 februari begon van der Gaag aan zijn
terugreis via de Biesbosch. (blz.989) Naar hij zich kan herinneren in een
roeiboot vol Staatsbladen, pindakaas, wapens, wollen ondergoed,
radiomateriaal, uniformen (daaronder die welke hij als “kapitein
Smulders”had gedragen.), knijpkatten en sigaretten. De terugtocht verliep
moeilijk er kwam zoveel water de rivier af, dat het bootje zondagmorgen de
Kop van het Land nog niet was gepasseerd. Het werd door de Duitsers
beschoten en de inzittende moesten een schuilplaats zoeken op de vaste
wal. Daar bleven zij de gehele zondag zitten. Toen het weer donker was
geworden, slopen zij verder, van der Gaag moest daarbij zijn pakket
achterlaten. Dat verstopte hij in een roestige schuit die hij ergens aantrof.
Eén van zijn koeriers wist enige tijd later met veel moeite die schuit te
vinden – eind februari had hij de exemplaren van het Staatsblad en het
Publicatieblad van het Militair Gezag weer in handen.
[…]
Mr. L. Einthoven, oud hoofdcommissaris ( '40-'41 lid van het Driemanschap
van de Nederlandse Unie). De Vertrouwenscommissie hadden hem een
andere functie bedacht. Hij werd waarnemend hoofdcommissaris. (blz.1005)
Achter de rug om van de Vertrouwensmannen wist hij te bewerkstelligen dat
prins Bernhard, hem opdracht gaf naar het bevrijde Zuiden te komen, crosste
midden februari via de Biesboschroute, sprak in Breda met de prins en met
generaal Kruls en in Londen met Gerbrandy.
Midden maart crosste hij, opnieuw via de Biesbosch naar het bezette gebied.
[…]
In den Haag was op 13 april komen vast te staan dat behalve van der Gaag
ook Neher naar het bevrijde Zuiden zouden crossen. Eerst werd overwogen
Drees aan van der Gaag toe te voegen. Maar van Drees stond niet vast of hij
het misschien, de zware tocht door de Biesbosch zou kunnen doorstaan.
(blz.1244-blz.1245)
Er kwam een gesprek op gang met Seyss-Inquart over door gebrekkige
voedselvoorzieningen in de kustprovincies. Van der Gaag en Neher waren
bereid dit met de geallieerden te regelen, mits zij een vrijgeleiden naar het
bevrijde Zuiden kregen. Seyss-Inquart was bereid hen beide in een Duitse
auto naar Gorinchem te rijden. Van der Gaag zou in de nacht van 13 op 14
april crossen door de Biesbosch met hulp van de crossers van de groep-
Albrecht, die hen in februari had geholpen en wiens adres hij kende. Heher
zou tussen 12.00 uur en 13.00 uur bij Heusden overstegen, met een witte
vlag.
Zo gezegd zo gedaan. Bij aankomst in Gorinchem liet van der Gaag zich met
een Duitse jeep naar Sliedrecht rijden. Neher bleef in Gorinchem slapen. Bij
aankomst in Sliedrecht bleek zijn helper van de Albrechtgroep niet aanwezig
was. Hij was de vorige nacht naar het Zuiden gecrosst en van der Gaag kwam
tegenover een ander crosser te zitten die hij niet kende. Aan deze moest hij
vragen, met hem in een Wehrmacht auto mee te gaan ten einde als gids mee
te functioneren bij een crossing met een door de Wehrmacht te beschikking
gesteld bootje.(blz.1246/1247)
De man die begrijpelijkerwijs uiterst achterdochtig reageerde, was pas tot
medewerking bereid, toen van der Gaag na een uur in het geheim van zijn
missie onthulde. Beide gingen toen in de Duitse auto naar de Duitse post
aan de Merwede, waar het bootje lag. Van der Gaag deed daar zijn uniform
aan en de crossing begon. Aangezien alle Duitse posten langs de nieuwe
Merwede inmiddels ingelicht waren.( aan die posten was meegedeeld dat
een Duitse geheime agent zou worden overgezet), verliep de crossing zonder
moeilijkheden. Uit Lage Zwaluwe liet van der Gaag, na de prins telefonisch
ingelicht te hebben, zich onmiddellijk naar diens hoofdkwartier brengen.
Het eerst waarvoor de prins zorgde, was dat Neher in het bootje met de
witte vlag bij Heusden, de Bergse Maas zou kunnen oversteken. Twee
ministers bevonden zich doe ochtend in het bevrijde Zuiden.
Er ging een gerucht dat de Duitsers wilde over gaan tot capitulatie, maar
werd later ontkracht. Maar men overwoog een bepaalde vorm, een
onofficiële vorm van wapen stilstand, dan wel neutralisering van een
bepaald gebied.
Onder voorwaarden:
1.
Dat de geallieerden geen oorlogshandelingen tegen of in dit gebied
zouden worden verricht.
2.
Dat van Nederlandse zijde maatregelen zouden worden genomen om
een aanslagen op Duitsers te voorkomen, werden die voorwaarden
aanvaard, dan zou het mogelijk zijn om een overeenstemming te
verkrijgen t.a.v. Stopzetting van verdere vernielingen van Nederlands
kapitaalgoederen, terechtstellen van politieke gevangenen, razzia's,
fietsvorderingen enz.