De crosser
De nood stijgt hoger in ’t ziekengesticht,
Er zijn geen geneesmiddelen meer,
Het leven vloeit weg bij een moeder, een kind,
De dood slaat maat toe, keer op keer,
De Liniecrosser, zwoegend in donkere nacht,
Hij redde een talloos getal,
Hij bracht aan zo velen het leven terug,
Voor ’t leven en; ‘t land stond hij pal,
Hoe warm toch kopte je Neerlans hart,
Jullie was als rots bij verdrukking en smart,
En wordt eens de historie van ons land verteld,
’t Verhaal van verdrukking, verzet en geweld,
Al denkt dan ook niemand meer aan wat je deed,
Niet een onder ons die je daden vergeet